Ξενόφερτος; Ναι. Εμπορικός; Ναι. Πολύ κόκκινος και λίγο παρωχημένος; Ναι. Πολύς ντόρος για το τίποτα; Ξεκάθαρα ναι. Αλλά ρε παιδιά μετά τα Χριστούγεννα πολύ νέκρα, πολύ «τίποτα»! Θέλουμε κάτι να περιμένουμε! Κάτι όμορφο, κάτι μικρό να μας τραβήξει για λίγο από τη ρουτίνα μας! Να μας υπενθυμίσει ότι αυτές οι μικρές στιγμές είναι το αλατοπίπερο στην καθημερινότητά μας! Ότι η λεπτομέρεια κάνει τη διαφορά και ότι αυτές οι πολλές μεν όμορφες δε καρδούλες που γυρίζουν γύρω μας, μας κάνουν λίγο να ξεχάσουμε τις έννοιες μας.
Όλες περιμένουμε κάτι για εκείνη τη μέρα! Προσοχή! όχι κάτι που θα τελειώσει όμως!!! (Δε θέλουμε τούρτα!! Κάνουμε ακόμη δίαιτα) Κάτι που θα μείνει! Για να το θυμόμαστε όταν το φοράμε ως λάφυρο έρωτα αποκτηθέν την ημέρα της γιορτής του!
Η καλύτερη επιλογή, συνδεδεμένη και με όρκο παντοτινής αγάπης είναι το κόσμημα και πόσο μάλλον το χειροποίητο κόσμημα που δηλώνει τη μοναδικότητα του ίδιου του αντικειμένου αλλά και κατ΄ επέκταση του ατόμου που θα το λάβει.
Εμπρός αγόρια…